-
1 roztoczyć
глаг.• развертывать• распространить* * *roztocz|yć\roztoczyćony сов. 1. распустить, развернуть;\roztoczyć ogon распустить хвост;
2. со распространить что; наполнить чем;\roztoczyć zapach распространить запах; \roztoczyć światło наполнить светом, осветить;
3. перен. открыть, раскрыть;\roztoczyć perspektywę нарисовать перспективу; \roztoczyć wizję развернуть картину;
● \roztoczyć opiekę nad kimś, czymś окружить заботой кого-л., что-л.;\roztoczyć czar (urok) пленить, очаровать, обворожить+1. rozpostrzeć 2. rozprzestrzenić 3. ukazać
* * *roztoczony сов.1) распусти́ть, разверну́тьroztoczyć ogon — распусти́ть хвост
roztoczyć zapach — распространи́ть за́пах
roztoczyć światło — напо́лнить све́том, освети́ть
3) перен. откры́ть, раскры́тьroztoczyć perspektywę — нарисова́ть перспекти́ву
roztoczyć wizję — разверну́ть карти́ну
•- roztoczyć czar
- roztoczyć urokSyn:
См. также в других словарях:
roztoczyć — dk VIb, roztoczyćczę, roztoczyćczysz, roztoczyćtocz, roztoczyćczył, roztoczyćczony roztaczać ndk I, roztoczyćam, roztoczyćasz, roztoczyćają, roztoczyćaj, roztoczyćał, roztoczyćany 1. «rozłożyć, rozprostować coś zwiniętego, stulonego; rozpostrzeć … Słownik języka polskiego
roztaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, roztaczaćam, roztaczaća, roztaczaćają, roztaczaćany {{/stl 8}}– roztoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, roztaczaćczę, roztaczaćczy, roztaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
